Wat is straatfotografie?
Straatfotografie is een fotografisch genre dat al meer dan honderd jaar bestaat en dat de laatste tijd steeds populairder lijkt te worden. Dat zorgt ook voor veel discussie onder straatfotografen: want wat ís straatfotografie nu eigenlijk? En hoe belangrijk is het om aan de definitie van straatfotografie te voldoen?
Definitie van straatfotografie
Ik begin met het slechte nieuws: er is geen officiële definitie van straatfotografie. Je zou kunnen zeggen dat elke straatfotografie een eigen definitie heeft. En ik dus ook:
“Straatfotografie is kunstzinnige fotografie in de openbare, stedelijke ruimte van mensen zonder dat zij dit door hoeven te hebben.”
Bij deze definitie wil ik graag op 4 punten ingaan:
1. Mensen
Mensen zijn de helden van de straatfotografie. Daar zijn de meeste straatfotografen het wel over eens. Zonder mensen valt je fotografie al snel in de categorie stadsfotografie of architectuur.
Dat er mensen op je foto’s staan, maakt dat ze echt tot leven komen. Als je de foto bekijkt, ga je je echt inleven in de personen in het beeld.
Natuurlijk kan een straatfotograaf best eens een stedelijke foto maken zonder dat er iemand in beeld is, maar dat is dan echt een uitzondering. Persoonlijk vind ik niet dat je jezelf straatfotograaf kunt noemen als er zelden of nooit mensen in je straatfoto’s voorkomen.
2. Openbare, stedelijke ruimte
Dan moeten we het hebben over de plek waar je fotografeert.
Allereerst is het belangrijk dat straatfotografie plaatsvindt in de openbare ruimte: je hebt als fotograaf veel meer rechten wanneer iemand op straat loopt dan wanneer iemand op zijn eigen balkon zit.
En ten tweede zullen de meeste straatfotografen het met elkaar eens zijn dat je in een stedelijke omgeving fotografeert.
Zelf breek ik nog wel eens met dit deel van de definitie. Als ik midden in de natuur een geweldige foto zie die perfect past binnen mijn stijl, dan zet ik die gewoon in mijn portfolio straatfoto’s.
3. Zonder dat zij dit door hoeven te hebben
Bij straatfotografie hoeft je onderwerp niks door te hebben. Dat heeft ook zeker mijn voorkeur: ik vind het prachtig om momenten vast te leggen zoals ze echt zijn. En het moment dat iemand weet dat hij/zij gefotografeerd wordt, gaat diegene zich anders gedragen en is het moment weg.
Maar je hebt ook straatfotografen die juist zoeken naar een reactie of die eerst vragen aan hun onderwerp of ze een foto mogen maken. Dat laatste noemen we een straatportret. En ook dit valt onder straatfotografie. Het idee is dan wel dat je onderwerp een toevallige voorbijganger is en niet dat je een model meeneemt de stad in.
4. Kunstzinnig
En tot slot zie je ook de term ‘kunstzinnig’ staan. Zonder al te pretentieus te willen klinken, vat dit het doel van straatfotografie mooi samen: de meeste straatfotografen hebben als doel om ‘een mooie foto te maken’. Het doel is niet journalistiek zoals bij documentaire fotografie, maar puur esthetisch.
De lijn tussen straatfotografie en documentaire fotografie is dun en het gebied is grijs. Daarom zijn er straatfotografen die hun stijl als ‘fine art street photography‘ omschrijven; om te benadrukken dat het niet documentair is.
Conclusie
Hopelijk geeft deze blog je een beter beeld van wat straatfotografie is. Maar ik wil je vooral ook duidelijk maken dat je niet te zwaar moet tillen aan een definitie. Het genre volgt de fotograaf: maak de foto’s die je wil maken en vraag je vervolgens af welk genre daar het beste bij past.
Lees meer over straatfotografie, bekijk mijn portfolio voor meer inspiratie of boek een workshop straatfotografie om te leren hoe je mooiere straatfoto’s kunt maken.